در مواردی که از رایانه به منظور انجام عملیات حجیم گرافیکی نظیر بازی‌های رایانه‌ای و یا ویرایش تصاویر ویدیویی استفاده می‌شود، اطلاعات مورد نیاز به منظور نمایش تصاویر در حافظه RAM کارت گرافیک ذخیره می‌شود که کارت‌های گرافیک به منظور انجام مطلوب و سریع این‌گونه فعالیت‌ها به حجم بالایی از حافظه نیاز خواهند داشت.

به موازات افزایش پیچیدگی بازی‌های رویانه‌ای یا حجم عملیات گرافیکی به حافظه بیش‌تری نیاز خواهد بود و استفاده مناسب و بهینه از حافظه کارت گرافیک می‌تواند تضمین لازم درباره نمایش بدون نقص تصاویر را ارائه کند.

اکثر کارت‌های گرافیکی دارای ??Mb تا ??Mb حافظه از نوع DDR SDRAM هستند؛ مدل‌های پیشرفته‌تر و در عین حال گران‌تر، دارای حافظه‌ای بین ??MB تا ???MB هستند.

برای بازی‌های قدیمی، حافظه‌ای به میزان ??MB کافی بوده ولی کیفیت و سرعت انتقال تصاویر در آنان نسبت به کارت‌های جدید خصوصاً در Resolution ???? * ????، مطلوب نخواهد بود.

به منظور استفاده از بازی‌های گرافیکی پیشرفته با رزولوشن بالاتر، پیشنهاد می‌شود که از کارت‌های گرافیکی دارای حداقل ???Mb حافظه، استفاده شود؛ اکثر بازی‌های جدید به حافظه‌ای بیش از ???MB نیاز نخواهند داشت.

در صورت تمایل و ضرورت می‌توان از کارت‌هایی که دارای حافظه بیش‌تری هستند، استفاده کرد؛ تراشه‌های گرافیکی که بر روی مادربرد رایانه قرار دارند (OnBorad) از حافظه اصلی سیستم استفاده می‌کنند (با توجه به اشغال بخشی از حافظه توسط کارت گرافیک موجود بر روی مادربرد، فضای کم‌تری در حافظه اصلی برای سایر عملیات باقی خواهد ماند).

در اغلب رایانه‌های ارزان‌قیمت که از پردازنده‌هایی با توان عملیاتی کم‌تر استفاده می‌شود (نظیر پردازنده‌های Celeron محصول شرکت Intel و یا Duron محصول شرکت AMD)، کارت گرافیکی بر روی مادربرد تعبیه شده است.

رایانه‌های فوق، دارای توانایی قابل قبولی بوده و برای کاربران معمولی که از رایانه به عنوان یک ابزار کار معمولی استفاده می‌کنند، بسیار کارآمد بوده ولی در صورتی که کاربرانی نیازمند انجام عملیات گرافیک سنگین بوده و یا قصد استفاده از بازی‌هایی را داشته باشند که دارای گرافیک بالا است، سیستم‌های فوق کارآیی مناسبی نخواهند داشت.