سوال این است آیا اینترنت به راحتی که برایش نام ساخته میشود پاک یا حلال یا حتی ملی میشود؟
مجتبی محمودی - روزنامه شرق - سرنوشت اینترنت در ایران برخلاف سرنوشتش در دیگر کشورها بسیار متفاوت شده است این تفاوت را می‌توان در انواع نام‌ها و صفت‌هایی درک کرد که تاکنون اینترنت به خود دیده است؛ اینترنت ملی، اینترنت حلال و اینترنت پاک....
اگرچه طی سال‌های گذشته همواره با تنوع نام برای اینترنت مواجه بوده‌ایم و متولیان مختلف از وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات به عنوان متولی دولتی بخش فاوا گرفته تا مجلس و حتی اخیرا نیز بسیج تلاش کرده‌اند با انتشار نظرات خود اهداف و نقش خود در محقق‌سازی این پدیده متکثر را به مخاطبان نشان دهند. اما واقعیت این است که تمام این نام‌ها و صفت‌ها یک هدف را پیگیری می‌کنند که این هدف از نظر بسیاری از منتقدان نام‌سازی برای اینترنت، محدودسازی اینترنت تلقی میشود و از منظر خالقان نام‌ها بهینه‌ترکردن استفاده از اینترنت برای کاربران.
فارغ از اینکه کدام یک از دیدگاه‌های فوق را قبول داشته باشیم به نظر می‌رسد پیش از همه باید درک درستی مبتنی بر واقعیت‌های کارکردی اینترنت در اذهان تصمیم‌سازان ایجاد شود.
چنان‌که این درک دقیق ایجاد نشود عملا تمامی اهداف در نظر گرفته شده تنها در قامت نام‌های فاقد معنا جلوه‌گر خواهد شد. به همین دلیل برای اینکه بتوانیم اینترنت را پاک یا حلال یا حتی ملی‌اش کنیم نیاز جدی به بسترهای زیرساختی قوی و منسجم و مدیریت شده داریم که ایجاد این بسترهای زیرساختی از طریق مدیریت کارآمد و سرمایه‌گذاری سنگین و صرف زمان مشخص میسر میشود.
بررسی عملکرد دولت طی سال‌های گذشته باتوجه به سه شاخص مدیریت، سرمایه‌گذاری و زمان در خصوص پیاده‌سازی ایده خودساخته اینترنت پاک نشان می‌دهد:
یک: به لحاظ مدیریتی، اینترنت در ایران متولیان بی‌شماری دارد که این متولیان هر یک براساس خواست‌های خود و میزان نفوذی که در ساختار تصمیم‌گیری کشور دارند در تلاش هستند اهداف خود را محقق سازند.
دو: اگرچه دولت در دوسال گذشته بر شعار دولت الکترونیکی بسیار تاکید کرده است اما بستر عملیاتی برای تحقق این شعار اینترنت و زیرساخت‌های مبتنی بر آن است که متاسفانه هیچ‌گونه سرمایه‌گذاری مشخصی در این زمینه صورت نگرفته‌است. چنان‌که در حال حاضر نمی‌توان از پروژه راهبردی و کلانی در این زمینه نام برد که توانسته باشد سرمایه قابل توجهی را به خود جذب کند.
سه: برفرض اینکه ساختار مدیریتی در عرصه اینترنت را بتوان یک شبه اصلاح کرد و تمامی تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران نیز با توجه به اهمیت موضوع امکان سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی قابل توجهی را در این عرصه به‌وجود آورند، سوال این است آیا اینترنت به راحتی که برایش نام ساخته میشود پاک یا حلال یا حتی ملی میشود؟ آن هم در شرایطی که پس از گذشت بیش از پنج سال از ملی‌سازی اینترنت در حال حاضر به شدت با کمبود پهنای باند داخلی و خارجی مواجه هستیم و عملا تعداد کاربران متصل به اینترنت پرسرعت قبل از پاک‌سازی یک میلیون و سیصد‌هزار کاربر برآورد میشود.
موضوع مطلب : 
