محققان گروه تحقیقات و تولید شرکت سامسونگ، این فناوری جدید را قدمی جدید در قلمرو واقعیت مجازی می‌دانند. در سال 1960 فیلم‌سازی ماجراجو تلاش کرد فناوری مشابهی را ارائه کند و برای این کار در حین پخش یک فیلم رایحه‌های مختلف را از طریق لوله‌هایی ویژه به داخل سالن سینما و در کنار صندلی‌های سالن هدایت می‌کرد این اولین و آخرین فیلمی بود که در قالب ترکیبی رایحه و تصویر پخش شد.

محققان دانشگاه کالیفرنیا با در نظر گرفتن خطاهای موجود در تکنیک این کارگردان توانستند چهره‌ای عملی‌تر به این فناوری بخشیده و ابزار الکتریکی جدیدی ابداع کنند.
 به گفته این محققان در ابداع جدید به جای فعال سازی مکانیکی از فعال سازی الکتریکی استفاده شده است زیرا ترکیب آن با سیستم‌های پخش کنونی راحت‌تر است.

این ابزار گنجایش بیش از 10 هزار مایع متفاوت و مجزا را دارد که هر یک درون مخازن کوچکی ذخیره شده‌اند.
زمانی که فعال سازی صورت می‌گیرد، کابلی که از میان مخازن عبور کرده مایع مورد نظر را داغ می‌کند.

با داغ شدن مایع آغاز به تبخیر می‌کند و بخار ایجاد شده به دیواره‌های مخزن فشار می‌آورد به طوری که مقداری از این بخار از منافذ کوچکی که بر دیواره مخازن قرار گرفته به بیرون نفوذ می‌کنند.
آزمایش بر روی این ابزار نشان داد افراد می‌توانند رایحه ایجاد شده توسط این فناوری جدید را از فاصله 30 سانتی‌متری از نمایشگر احساس کنند.

با این همه هنوز تمامی 10 هزار رایحه در این ابزار جدید وجود ندارد و در صورتی که شرکتی مانند سامسونگ این تحقیقات را ادامه داده و راهی را برای ترغیب مصرف کنندگان برای خریداری تلویزیون‌های بودار بیابد، برای جمع آوری تمامی رایحه‌های روزانه به سرمایه زیادی نیاز خواهد داشت.

بر اساس گزارش فاکس نیوز، بسیاری از این رایحه‌ها نیز ترکیبی بوده و به صورت معمولی تولید نمی‌شوند، برای مثال مایعی وجود ندارد که بوی پیتزا بدهد اما محققان معتقدند در صورتی که تقاضای آن به وجود بیاید، فردی برای ساخت آن اقدام خواهد کرد.